چند سناریو محتمل درباره انتخابات اسفند ١٤٠٢
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۰۲۳۷۹
مهدی معتمدیمهر؛ فعال سیاسی در روزنامه سازندگی نوشت: هنوز به نظر نمیرسد که نظام سیاسی در رویکرد کلانی که از ۱۳۹۸ در عرصه «انتخابات» اتخاذ کرده است، تجدید نظر کند و از سیاست یکدستسازی ساختار قدرت در عرصه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی کوتاه بیاید، اما تمرکز بر متغیرهای فراوان و چه بسا پارادوکسیکانی که در کمین فرصتهای ناظر بر سیاست داخلی، بحران زمامداری و دیپلماسی رسمی ایران قرار دارند، نشان از آن دارد که در خصوص انتخابات اسفند ۱۴۰۲ نباید با قطعیت داوری کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما ماهیت انتخابات پیشرو را نباید تنها به نقشآفرینیهای فردی یا جناحی فرو کاست و بلکه میتواند متاثر از الگوی حاکم بر تصمیمسازیهای راهبردی، امکان یا امتناع سیاستورزی اصلاحطلبانه و کلیت مطالبات جنبش اجتماعی ایران، روند تحولات آتی و از جمله انتخابات پیشرو را تحلیل کرد. در ارزیابی چگونگی برگزاری انتخابات مجلس دوازدهم نمیتوان و نباید تحلیل مناسبات قدرت، سیاست خارجی، رقابت قدرتهای بزرگ جهانی در مسائلی مانند جنگ اوکراین یا موضوع سوریه را نادیده گرفت.
همچنین باید توجه داشت که دستاوردها و تاثیرات جنبش «زن، زندگی، آزادی» و صدور بیانیههای راهبردی سران اصلاحات و آقایان خاتمی و موسوی در حوزه ضرورت اصلاح ساختار حقوقی قدرت، الزاماتی بنیادین را در عرصه انتخابات و نظام تصمیمسازی به نظام سیاسی بهوجود خواهد آورد.
جنبش شهریور ۱۴۰۱ «زن» را فراتر از وجوه حقوق بشری و عدالتخواهانه و صرفاً در چارچوب مساله «سبک زندگی» مطرح کرد و بلکه آن را در تراز یک مفهوم اساسی و ضرورت بیبدیل در حوزه نیل به «توسعه ملی» و «آزادی» ارتقا داد. پایداری مستمر زنان، جوانان و عموم ملت ایران نشان داد که مشارکت در سرنوشت سیاسی و اجتماعی، مطالبهای ملی و غیر قابل انکار در جامعه امروز ایران است. این جنبش، بنیانهای ایدئولوژیک را تحت تاثیر قرار داده و البته بهموازات آن با ظهور و توفیق نسبی گرایشی فرصتطلبانه و نومحافظهکارانه در ساختار قدرت هم مواجه است.
این روند به وضوح نشان میدهد که «منازعه قدرت» بیش از آنکه میان اصلاحطلبان و محافظهکاران برقرار باشد، تضادی درونی و پیشرونده در حوزه راستگرایان، موسوم به جریان اصولگرایی است که خواستار سوءاستفاده از تکانههای جنبش اجتماعی در راستای تحمیل تغییر بنیادین گفتمانی و تحول ساختار مدیریت کلان سیاسی در ساحت قدرت مستقر و به ظاهر یکدست شده است که به استقرار بناپارتیسم و نقی تمامیتخواهانه «جمهوریت» تمایل دارد. سناریوهای محتمل در انتخابات اسفند ۱۴۰۲ میتوانند شامل موارد زیر باشند:
۱_ هنوز هم بالاترین احتمال دلالت بر عیانتر شدن تنگنظریهای سیاسی و تلاش برای یکدستتر کردن ساختار قدرت دارد تا در راستای تصمیمسازی راهبردی پیرامون تحولات قابل پیشبینی در عرصه نظام مدیریت کشور، زمینه انسجام کامل فراهم آید. اما افزونبر آنکه ارکان قدرت، یکدست نیستند و دچار تنوعات ساختاری و جناحیاند که مانع از هر گونه ارادهگرایی محض میشود؛ این گزینه دچار مشکلاتی درونی و اجتنابناپذیر است. انقلاب اسلامی تحولی ساختاری و ذاتی در مناسبات قدرت ایجاد کرده که امکان یکدستسازی را اساساً منتفی کرده است. شاه تمام قدرت سیاسی، نظامی، امنیتی و اقتصادی بود. این وضعیت از همان ابتدا در نظام جمهوری اسلامی مقدور نبوده است. تن دادن به بروکراسی مدرن حکمرانی و نهادهایی مانند مجلس و دولت و تفکیک قوا و نظایر آن و وجهی از فلسفه و ضرورت تاسیس نهادی با عنوان مجمع تشخیص مصلحت نظام، حکایت از سیالیت ذاتی قدرت در نظام جمهوری اسلامی دارد.
۲_ شاید خوشبینانهترین احتمال پیشرو در انتخابات آتی، تن دادن نظام سیاسی به حضور نیروهایی میانه از جریان محافظهکاری در قالب اقلیت مجلس و احیای همان نقشی باشد که تکنوکراتها در مجلس پنجم ایفا کردند. این الگو چه بسا هم از سوی بخش قابل توجهی از ایرانیان خسته از دعواهای سیاسی مورد پذیرش قرار نگیرد و هم با مقاومت جریانات افراطی مواجه شود که ضرورتی به توازن حداقلی نمیبینند و جاهطلبیهای کلانتری در انبان برنامه سیاسی خود دارند.
۳_ اگرچه تا امروز نشانه خوشبینانهتری دال بر موافقت دولت و نظام سیاسی با برگزاری انتخابات ولو نسبتاً آزاد و حضور تکنوکراتهای سیاسی و احزابی مانند کارگزاران دیده نمیشود، اما وجوب عینی «انتخابات آزاد» به مثابه یگانه راهحلی که میتواند در مهار بحرانهای ساختاری و نیل به یک وضعیت بهبودیافته اثرگذار باشد از جمله متغیرهای واقع بینانهای است که میتواند ما را از هرگونه جزماندیشی و مطلقبینی در عرصه انتخابات اسفند ۱۴۰۲ برحذر دارد. نهضت آزادی ایران در طول چهار دهه گذشته بهرغم آنکه در برخی موارد در انتخابات مشارکت نداشته و کاندیدایی معرفی نکرده، اما همواره بر رصد جامعه و حضور آگاهی بخش و مطالبهگرایانه تاکید داشته است که بهضرورت ارتقای امید اجتماعی و پرهیز از انفعال سیاسی باور دارد. این مشی میتواند در شرایط کنونی نیز که از یکسو «براندازان» و از سوی دیگر «اقتدارگرایان» و بلکه «نفوذیها» در امر «جمهوریستیزی» به توافق رسیدهاند مورد استفاده قرار گیرد و ضمن تاکیدبر دمکراتیزاسیون و تبیین شرایط حداقلی مشارکت سیاسی، مانع از «نفی نهاد انتخابات» شود.
منبع: فرارو
کلیدواژه: انتخابات اسفند نظام سیاسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۰۲۳۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوشمندی سیاسی جلوه دیگری از قدرت میدانی مقاومت است
سخنگوی وزارت امور خارجه از پاسخ جنبش حماس به طرح سیاسی ارائه شده برای توقف ماشین نسلکشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه استقبال کرد و این هوشمندی سیاسی مقاومت را جلوه دیگری از قدرت میدانی آن توصیف کرد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت امور خارجه، ناصر کنعانی از پاسخ جنبش حماس به طرح سیاسی ارائه شده برای توقف ماشین نسلکشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه استقبال کرد و این هوشمندی سیاسی مقاومت را جلوه دیگری از قدرت میدانی آن توصیف کرد.
کنعانی افزود: جمهوری اسلامی ایران از طرح ارائه شده برای احقاق حقوق ملت فلسطین شامل توقف فوری و پایدار حملات و جنایات رژیم صهیونیستی، رفع محاصره ظالمانه علیه نوار غزه، آزادی زندانیان فلسطینی، خروج کامل و بی قید و شرط نیروهای اشغالگر اسرائیلی از نوار غزه و بازسازی خرابیهای جنگ حمایت مینماید.
کد خبر 751305